prentenalbum
Door het uitgeven van prentenalbums speelden kunsthandelaren en uitgevers in het fin de siècle handig in op de groeiende populariteit van originele prenten.
Zo’n album bestond uit prenten van uiteenlopende kunstenaars en verscheen in afleveringen in een beperkte oplage.
Liefhebbers, doorgaans afkomstig uit de stedelijke bourgeoisie, konden zich hierop abonneren en zo een diverse verzameling eigentijdse prentkunst opbouwen.
-
L’Estampe originale
Het succesvolste en vooruitstrevendste prentenalbum was L’Estampe originale van André Marty. Dit album bestaat uit 95 lithografieën, etsen en houtsneden en verscheen in negen delen van elk honderd exemplaren.
In principe werden alleen originele prenten opgenomen, die door de kunstenaar zelf waren ontworpen én afgedrukt. Jonge en oude, aanstormende en gevestigde prentmakers leverden een bijdrage.
Ook kunstenaars die verder geen prenten maakten werden door Marty gevraagd om mee te doen. Hierdoor biedt het album een prachtig overzicht van de artistieke stromingen aan het einde van de 19de eeuw.
-
Minder bekende albums
Het succes van L’Estampe originale stimuleerde andere pleitbezorgers van de prentkunst ook een album uit te geven.
Zo vroeg de kunsthandelaar Ambroise Vollard jonge en gevestigde kunstenaars kleurenlithografieën te maken voor zijn Album des peintres-graveurs en Album d'estampes originales de la Galerie Vollard.
Het album L’Epreuve van de kunstenaar Maurice Dumont profileerde zich met luxe-edities waarin naast de definitieve afdruk van een prent ook proefdrukken werden opgenomen die inzicht gaven in het artistieke proces.
Verder lezen
Donna M. Stein, Donald H. Karshan, L'Estampe originale. A catalogue raisonné, New York, 1970
Jean-Pierre Seguin, Maurice Dumont 1869-1899: peintre-graveur, illustrateur, poète et éditeur de l'Epreuve, Parijs, 1991
Janine Bailly-Herzberg, Dictionnaire de l'estampe en France.1830-1950, Parijs, 1992