Gelithografeerde affiches
Het was de ‘koning van het affiche’ Jules Chéret die met zijn gelithografeerde reclameposters de kleurenlithografie eigenhandig verhief tot een artistiek medium.
Zijn heldere en kleurrijke affiches waren een noviteit in de voorheen grijze straten van Parijs.
Kunstenaars als Pierre Bonnard en Henri de Toulouse-Lautrec raakten geïnspireerd door de esthetische mogelijkheden van de techniek en volgden met eigen artistieke affiches, opgebouwd uit felle kleurvlakken, kronkelige silhouetten en patronen en decoratieve typografie.
Eigentijdse lofzang op de kleurenlithografie
In zijn traktaat La Lithographie originale en couleurs uit 1898 prees Mellerio de specifieke eigenschappen van het medium en verwoordde waaraan een artistieke kleurenlithografie moest voldoen:
De kleurvelden moesten zo veel mogelijk gescheiden blijven en eenvoudig en licht van toon zijn, met open delen papier ertussen. De compositie moest simpel van opzet zijn en een harmonieus geheel vormen.
Henri de Toulouse-Lautrec, Affiche voor de roman Reine de joie, moeurs du demi-monde van Victor Joze, 1892
Pierre Bonnard, Familiescène (Scène de famille), 1893
Edouard Vuillard, Interieur met roze behang III (Intérieur aux tentures roses III), 1899
Verder lezen:
- André Mellerio, La Lithographie originale en couleurs, Parijs 1898
- Phillip Dennis Cate et al., The Color Revolution. Color Lithography in France, 1890-1900, Santa Barbara 1970
- Pat Gilmour (red.), Lasting Impressions. Lithography as Art, Philadelphia 1988