De originele prent als kunst
In zijn voorwoord voor L’Estampe originale deed Roger Marx zijn kunstopvatting uit de doeken.
Hij verdedigde niet een bepaalde school, stijl of techniek, maar geloofde heilig in het individuele genie van de kunstenaar.
Als die zijn originele gedachten en emoties via de prent kon overbrengen op de beschouwer, was het werk in artistiek opzicht geslaagd.
Zijn ideeën waren geheel in lijn met die van Philippe Burty, de eerdere prentenpaus, die Marx als het ware opvolgde na zijn dood.
Camille Martin, Decoratief omslag van de tweede jaargang van het prentenalbum l'Estampe originale (Album V) (Couverture decorative pour la deuxième année de l'Estampe originale), 1894
Pleitbezorger van het affiche
Marx verdedigde de prent in al zijn verschijningsvormen, maar pleitte bijzonder vurig voor de artistieke waarde van het geïllustreerde affiche, dat hij beschreef als
‘de nieuwe prent, modern, decoratief en boven alles origineel’.
Opnieuw was de artistieke kwaliteit zijn enige criterium.
Deze kwaliteit vond hij vooral bij kunstenaars als Jules Chéret en Henri de Toulouse-Lautrec. Met hun kleurige affiches decoreerden ze de publieke ruimte en verfijnden ze de smaak van het grote publiek.
Jules Chéret, De regenboog (L'arc en ciel) van Jules Chéret en Trianon-Concert van Georges Meunier, prospectus voor het prentenalbum Les Maîtres de l'affiche uit de 'Lithografie' special van de krant Le Figaro, 1895
Verder lezen:
- Roger Marx, ‘Preface’, L’Estampe originale. Première année, Parijs 1893
- Roger Marx, ‘Preface’, Les Maîtres de l’affiche [contenant les reproductions des plus belles affiches illustrees des grands artistes, français et étrangèrs], volume I-V, Parijs 1896-1900
- Cathérine Meneux et al., Roger Marx, un critique aux côtés de Gallé, Monet, Rodin, Gauguin..., Nancy 2006