Emilie Gordenker, directeur van het Van Gogh Museum: ‘Anselm Kiefer was vanaf het begin van zijn carrière geïnspireerd door Van Goghs werk. Soms is die inspiratie bijna letterlijk, zoals in het gebruik van zonnebloemen en de compositie van zijn landschappen. Kiefers recente werk - hier voor het eerst getoond - laat zien dat Van Gogh nog altijd van invloed is op Kiefer.’
In het Stedelijk Museum ligt de nadruk op Kiefers nauwe band met Nederland, en in het bijzonder met het museum zelf, dat een cruciale rol speelde in zijn loopbaan. Het Stedelijk verwierf al vroeg in zijn carrière Innenraum (1981) en Märkischer Sand (1982), en organiseerde in 1986 een veelgeprezen solotentoonstelling van zijn werk.
De huidige tentoonstelling biedt niet alleen de unieke kans om al Kiefers werken uit de collectie van het Stedelijk bij elkaar te zien, maar ook om oog in oog te staan met zijn recentere schilderijen en twee nieuwe installaties. Het titelwerk Sag mir wo die Blumen sind is een schilderkunstige installatie van meer dan 24 meter lang die de gehele omloop van de historische trap van het Stedelijk beslaat.
De tweede installatie, Steigend, steigend, sinke nieder, is gemaakt van foto's en lood, een materiaal dat in veel van Kiefers werk terugkomt en verwijst naar het zware gewicht van de menselijke geschiedenis. Daarnaast bevat de tentoonstelling films van en over Anselm Kiefer, waaronder de weinig bekende film Noch ist Polen nicht verloren (1989), die hij vlak voor de val van het IJzeren Gordijn in Warschau opnam.
Rein Wolfs, directeur van het Stedelijk Museum Amsterdam: ‘Het Stedelijk heeft een lange geschiedenis met Anselm Kiefer en speelde een centrale rol in de acceptatie van zijn werk. Die connectie wordt zichtbaar in twee bijzondere ruimtelijke installaties die in ons museumgebouw te zien zullen zijn. Het is heel indrukwekkend om deze installaties naast zijn iconische werken uit de jaren 1980 te zien. Zo blikt Kiefer zowel naar het verleden als naar de toekomst.’
De titel van de tentoonstelling, Sag mir wo die Blumen sind, is ontleend aan het anti-oorlogslied ‘Where Have All the Flowers Gone’ van de Amerikaanse folkzanger en activist Pete Seeger uit 1955. Het werd vooral bekend door een vertolking van Marlene Dietrich in 1962.
Het immense nieuwe werk dat Kiefer voor het Stedelijk maakte met de titel Sag mir wo die Blumen sind bestaat uit verf en klei, gecombineerd met uniformen, gedroogde rozenblaadjes en goud. Hiermee symboliseert hij de cyclus van leven en dood, waarbij de menselijke conditie en het lot van de mensheid centraal staan. De bloemen uit de titel verwijzen ook naar de Zonnebloemen (1889) van Vincent van Gogh en naar recente landschappen van Kiefer, die in de tentoonstelling voor het eerst te zien zullen zijn.