Psychiaters, neurologen, internisten en psychologen wogen de voors en tegens van elke tot dusver geopperde diagnose, terwijl Van Gogh-kenners en andere kunsthistorici nagingen of die diagnoses op waarachtige feiten waren gestoeld. Hun conclusies werden de volgende dag op een publiek symposium gepresenteerd.
Conclusies
De periode voor de eerste psychose
Van Gogh sneed op 23 december 1888 zijn oor af. Hij was toen werkelijk psychotisch. Leed hij voor die fatale dag aan een ziekte? Het is niet mogelijk om daar een eenduidige uitspraak over te doen. Er zijn, kijkend naar zijn hele leven, zeker elementen aantoonbaar van een borderline persoonlijkheidsstoornis, een bipolaire stoornis, en – iets minder waarschijnlijk – epilepsie, maar niet in die mate om van een ziekte te kunnen spreken. Wel dronk hij te veel alcohol en at hij vaak slecht met als gevolg allerlei vitaminetekorten.
Oorzaak psychose
Wat was de oorzaak van zijn eerste psychose? De hierboven genoemde ziektebeelden hebben wellicht een rol gespeeld. We weten ook dat Van Gogh in de periode voor zijn eerste psychose aan grote stress leed. De combinatie van stress, overmatig alcoholgebruik en een slaaptekort kan de aanval hebben veroorzaakt.
De periode erna
Van Gogh was nadien nog verschillende keren psychotisch. Na iedere aanval knapte hij weer op. In periodes tussen de aanvallen in was hij steeds bij zinnen en in staat om te werken. Maar zijn angsten en eenzaamheid namen steeds meer toe en op 27 juli 1890 deed hij een poging zichzelf van het leven te beroven. Twee dagen later overleed hij.
Meer informatie over programma en symposium (Engelstalig) PDF, 88,5 kB