Collectie
Bekijk de werken uit de collectie van het Van Gogh Museum die Vincent van Gogh in Auvers maakte.
Vincent van Gogh voelde zich in Auvers-sur-Oise helemaal terug op het platteland. Een plek zoals hij die kende uit zijn jeugd in Noord-Brabant. Het gaf hem een gevoel van geborgenheid. Vooral de oude huizen met rieten daken vond hij heel mooi. Hij legde ze vaak vast, snel geschilderd in frisse kleuren.
Maar het mooiste gebouw van Auvers was toch wel de dorpskerk. Van Gogh beschreef zijn schilderij ervan als ‘een effect waarbij het gebouw paars afsteekt tegen een lucht van diep en simpel blauw, van zuiver kobalt’. Hij vergeleek het werk met zijn schilderij van de oude kerk in Nuenen uit 1885.
Wist je dat Van Gogh ook etsen maakte? Zijn eerste en enige ets maakte hij in Auvers met de hulp van dokter Paul Gachet. Deze arts en kunstliefhebber ondersteunde Van Gogh, die net uit een psychiatrische instelling kwam. Gachet had een eigen etspers in huis en maakte zelf etsen.
Elke zondag en maandag ging Van Gogh bij de dokter lunchen en schilderen. Op zondag 15 juni 1890 rookten de mannen na de lunch een pijpje in de tuin. Van Gogh legde op dat moment zijn gastheer vast op de koperplaat. Samen maakten ze afdrukken van de ets. Van Gogh experimenteerde daarbij met verschillende kleuren. Zoals je kan zien verliep dat niet altijd vlekkeloos.
Toen Van Gogh op 20 mei in Auvers aankwam lag het ‘in de zon en met veel bloemen’ en er was ‘fraai groen in overvloed’. Geïnspireerd schilderde hij kleurrijke tuinen, wijngaarden en bloeiende kastanjebomen. De grote bomen stonden vlak bij het café waar hij logeerde.
Tijdens een storm moeten er kastanjetakken zijn afgewaaid en door Van Gogh meegenomen. Hij schilderde ze tegen een heldere blauwe achtergrond. Als je goed kijkt, ontdek je dat de takken in een lichtroze vaas staan. Het is een prachtig beeld van de levenskracht en energie van de natuur in het voorjaar. Kennen we niet nog zo’n schilderij van Van Gogh?!
Van Gogh schilderde in Auvers meerdere bijzondere portretten. Hij wilde daarin de ziel van de geportretteerde afbeelden. ‘Waarbij ik onze kennis en moderne smaak omtrent kleur hanteer als middel om het karakter uit te drukken en op te voeren ... Ik heb een portret gemaakt van een meisje, in blauw tegen een blauwe achtergrond’.
Dat meisje was Adeline Ravoux, de 12-jarige dochter van de uitbaters van het café waar Van Gogh logeerde. Vele jaren later herinnerde zij zich de poseersessie nog. Van Gogh sprak geen woord, maar rookte non-stop zijn pijp. Hij signeerde het doek en gaf het aan haar. Adeline vond het portret helemaal niet lijken. Vergelijk het eens met een latere foto van haar, heeft ze gelijk?
Lees Adelines hele verhaal op de site vggallery.com (Engelstalig).
In de laatste weken van zijn leven maakte Van Gogh een indrukwekkende serie landschappen op de vlakte boven Auvers. De schilderijen zijn 50 cm hoog en 1 meter breed. Een heel nieuw formaat doek dat hij nog niet eerder had gebruikt. Hij schilderde er maar liefst twaalf, de laatste twee nog onaf.
Zo’n langgerekt schilderij gaf Van Gogh gelegenheid te experimenteren met weidsheid en diepte. Perfect voor de uitgestrekte korenvelden, al koos hij ook andere onderwerpen. In de lege, verlaten landschappen wist hij het allesomvattende van de natuur te vangen: de schoonheid en levenskracht, maar ook de onrust en eenzaamheid die je er kunt voelen.