Troost in de natuur
Vincent was 36 toen hij zich in Zuid-Frankrijk stortte op het schilderen van olijfgaarden. Rondom de instelling waar hij een jaar verbleef vanwege psychische klachten, zag hij veel olijfbomen. De grillige vormen van de bomen weerspiegelden Vincents artistieke en mentale zoektocht.
Van Gogh maakte een mentaal zware tijd door in de instelling. Buiten in de natuur vond hij troost en kracht. Dat gevoel wilde hij uitdrukken in zijn olijfgaardschilderijen.
‘Het geruis van een olijfboomgaard heeft iets heel intiems, iets onmetelijk ouds’ (Aan Theo vanuit Arles, april 1889).
Vincent van Gogh, 'Olijfbomen', november 1889. Minneapolis Institute of Art. The William Hood Dunwoody Fund.
Experimenteren en variëren
Van Gogh maakte vijftien schilderijen van olijfgaarden, waarin hij steeds experimenteerde en varieerde. Gefascineerd door de grillige vormen van de olijfbomen en hun steeds veranderende kleuren, schilderde hij ze keer op keer. Hij schilderde op verschillende momenten van de dag en gebruikte kleuren geïnspireerd op het seizoen. Vincent vond zelf dat de schilderijen van olijfgaarden behoorden tot het beste dat hij in Zuid-Frankrijk had gemaakt.
In deze tentoonstelling zijn Van Goghs schilderijen van olijfboomgaarden voor het eerst weer samen te bewonderen, dankzij unieke bruiklenen uit musea in Europa en de Verenigde Staten.
